W szeroko pojętym budownictwie wykorzystuje się powszechnie różnego rodzaju technologie. Niezwykle popularne są zwłaszcza badania nieniszczące (w skrócie NDT), które pozwalają dokładnie zweryfikować stan techniczny rozmaitych budynków użytkowych i obiektów – m.in. mostów, rurociągów, zbiorników czy konstrukcji stalowych. Przeprowadzają je zawsze specjaliści ze stosownymi uprawnieniami. Najbardziej popularnymi metodami NDT są badania wizualne (VT), radiograficzne (RT), ultradźwiękowe (UT) oraz magnetyczno-proszkowe (MT).
Badania nieniszczące umożliwiają przede wszystkim sprawdzenie, czy dany obiekt budowlany spełnia niezbędne wymagania w zakresie stabilności i wytrzymałości. Ich celem jest wykrycie wszelkich ewentualnych nieciągłości w strukturze materiału (wtrącenia, pęknięcia, pęcherze, rozwarstwienia, zawalcowania itp.), które mogłyby się bezpośrednio przyczynić do zagrożenia życia osób znajdujących się wewnątrz lub w pobliżu. Najczęściej wykorzystywane jest badanie wizualne, polegające na obserwacji danego elementu za pomocą ludzkiego oka, ewentualnie przy użyciu profesjonalnych narzędzi optycznych. W tym przypadku z oczywistego względu weryfikuje się głównie nieciągłości powierzchniowe.
Inne rodzaje metod NDT to:
– radiograficzne – opierają się na promieniowaniu X albo Gamma; wnika ono w materiał i pozwala na uzyskanie obrazu na specjalnej kliszy
– ultradźwiękowe – wykonuje się je poprzez wprowadzenie fal dźwiękowych w strukturę obiektu, które następnie są odbijane i rozpraszane przez nieciągłości
– magnetyczno-proszkowe – polegają na pokryciu wybranego elementu proszkiem magnetycznym i użyciu lampy UV w celu wzbudzenia zjawiska fluorescencji
– penetracyjne, wiroprądowe, tensometryczne
